AŞKIN ''SORGU'' HALLERİ

Şimdiki anla,duyduklarım ve öğretilenlerle bir bağ kurmaya çalışıyordum kendimce.Beynimi ne kadar zorlarsam zorlayayım kalbim haklı çıkıyordu her defasında.Kızıyor,öfkeleniyordum kendime.Olmam gereken yer burası değildi.Hatta kalbim ne demeye böylesine delice çarpıyordu.Elimi kalbimin üzerine koydum.''Yeter artık,yeter.Kes şu aşk deminden vurmayı''Aniden derin nefes almaya çalıştım,Yüreğim sıkışmışçasına.Sanki boğazım düğümlenmiş gibiydi.

Yüreğimde olup bitenleri anlamış gibi,ellerimi ellerinin içine aldı.Hafif bir tebessüm ekleyip dudaklarına,usulca dudaklarıma bıraktı.

''Ah sen.Vazgeçmek için savaş verdiğim,ve yenildiğim tek yanımsın.''sözü dökülüverdi birden beynimi onaylar gibi.

''Boşver''dedi ''Boşver şimdi kendinle hesaplaşma zamanı değil.Anı yaşa.''

An neydi?Benim bütünüm müydü?Yoksa benden çok ayrı gezen bir parçam mı?Beynimdeki ses kulaklarımı sağır edercesine bağırıyordu.Bense her seferinde kulaklarımı tıkayıp duymazdan gelmeye çalışıyordum.

Gelip yanıma sokuldu.Öylesine naifti ki elleri.Öylesine hassas.Sırtımı göğüslerine dayayıp sımsıkı sarıldı.Soluğunu ensemde gezdiriyordu.Öylesine huzur dolduki o an içim.''İşte dedim.An bu''Dudaklarını gezdirirken boynumda.Kapatıp gözlerimi bende ki yerini aradım.Bulup çıkarmaya korkuyordum.Öylesine ürkektimki,öylesine savunmasız.Dudaklarından dudaklarıma sızan suyun,susuzluğuma dem vurması yüreğimi ferahlatırken,ellerinin bedenimde dans etmesi çağlayan ruhumu harekete geçiriyordu.Kollarımızın arasında kendimizden geçişler AN AN tekrarlanırken,boynunda kaybolmuşluğumdan bir damla yaş uyandırdı beni.Kaldırıp başımı yüzüne baktım.Ağlıyordun.Ne söyleyeceğimi bilemeden,yüzünde öylece kaldım.

''Neden ağlıyorsun''diye suçlu bir ifadeyle sorabildim.

Gözlerimin içine bakıp;

''Seni seniii.........................''

Gerisini getirememiştin,ama ben neden ağladığını çok iyi biliyordum.

TURUNJU