AŞKIN AYRILIK HALLERİ
30 Mayıs 2009 Cumartesi
Gölgesini almıştı yanına.Gidebileceği kadar uzağa gitmek istiyordu.Oysa uzağında dahi o vardı yanında.Kalmamalıydı.Kalamazdı.Kalmayacaktı.Sabahın kör vakti gitti sokağına.Kadın duyduklarına inanamıyor;
''Gel son bir kez göreyim yüzünü'' diyebiliyordu hıçkırarak.
''Olmaz'' dedi Turunju.Kadın yalvardı;
''Son birkez göreyim seni nolur.''Dayanamadı Turunju.Gitti kapısına.
''Durma orda yabancı gibi,gel içeriye'' dedi kadın.Turunju durakladı biran.Sonra sordu;
''Kardeşin?''
''Uyuyor'' dedi kadın usulca odasını gösterip.Turunju saniyelik kararsızlığıyla kendini ayakkabılarını çıkarırken buldu.Geçti yerine oturdu.Kadın ağlıyor,bir yandan da;
''Neden'' diye soruyordu.Susuyordu Turunju her zamanki gibi.Aklını başka yerlere göndermişçesine görmüyor,duymuyor,aldırmıyordu sanki.Kadın dizlerine koyup başını hıçkırıklarını çoğaltmışken,taş kesilmiş elleriyle saçını okşamak istedi.Yapamadı.Kollarından tutup kaldırdı ayağa ve;
''Bana bişey sorma.Olmaz,olmamalı.Yapamam.''Dedi turunju yüreğine ateşler basarak.kadın itiraz etti.Seslerin çoğaldığı bir anda odanın kapısı hızla açıldı.Kadın;
''Bizi biraz yalnız bırakır mısın?'' dedi yeni uyanmış olan kardeşine.Genç kız yüzünü yıkayıp giyindi ve çıkıp gitti evden.Ama Turunju arkasından koşar ayak çıkmaya çalışırken kadın tuttu kolundan;
''Beni böyle bırakamazsın'' dedi.
''Bana bir açıklama borçlusun.Susmalarından bıktım.Konuş dök içindekileri''
''Gerçekten bilmek istiyor musun''?dedi Turunju.Kadın korkarak başını salladı.
''İyi dinle o zaman.Seni sevmiyorum.Hevesti benimkisi.Aldım hevesimi.Şimdide sıkıldım senden.''
Bu sözleri söylerken yüreğine bıçaklar saplandı.Ama ayrılmalıydılar.
Kadın buz kesmiş gözlerle baktı.Yo yo sevdiği insan değildi ki bunları söyleyen.Biran omuzlarından tutup sevgilisinin;
''Peki o zaman beni son bir kez öp öyle git.''dedi.Turunju yüreğinin ağzına geldiği bu anda ne yapması gerektiğini düşünürken,kadın tüm hırçınlığıyla sarılıp boynuna,soluksuz kalıncaya kadar öptü öptü öptü.
Gözyaşları tadlarını değiştirsede bu tadı tanıyordu.Kendilerini kaybettikleri biranda kadın;
''Ellerini hissetmek istiyorum bendenimde''Diyerek sevgilisini elinden tutup odasına götürdü.Su olup akıyorlardı birbirlerinin bedenlerinde.Az önceye ait ne kadar söz varsa hepsi yok olmuştu dokunuşlarında.Acının verdiği doyumsuzlukla besledikleri dokunuşları alev saçıyordu.Kızgın bir çölün ortasında kalmışçasına birbirlerini içmeye doyamıyorlardı.
Turunju nefessizliğine nefes katıp ''Beni affet,ben sensiz yaşayamam.''Diyerek ilk ayrılıklarının sonuna damgayı vurmuştu.
TURUNJU
0 Fikir Beyan Eden:
Yorum Gönder